Top

FILMPLUS 2019: NCE SLUIT ZICH AAN BIJ TEMPO

FILMPLUS 2019: NCE SLUIT ZICH AAN BIJ TEMPO

Tijdens het Duitse filmmontage-festival Filmplus in oktober van dit jaar, is de nieuwe filmeditorsfederatie TEMPO opgericht. TEMPO is een internationale overkoepelende organisatie waar editorsverenigingen onder vallen om op die manier ook buiten het Filmplus festival contact met elkaar te kunnen houden (naar voorbeeld van de Cinematographers-club IMAGO).

 

Alleen verenigingen kunnen lid worden, en op 26 oktober hebben 12 verenigingen uit 12 landen – waaronder natuurlijk de NCE – zich tijdens een feestelijke ceremonie bij TEMPO aangesloten en de oprichtingsakte ondertekend.

 

TEMPO zal binnenkort een website krijgen met een forum waar er tussen leden van de diverse aangesloten editorsverenigingen digitaal verder gepraat kan worden over allerlei onderwerpen. Maar ook kunnen daar resultaten van enquêtes geplaatst worden die onder editors zijn gehouden.

 

Zo ontstaat er een platform om met internationale collega’s contact te houden naast het jaarlijkse Filmplus-festival, dat overigens vanaf 2020 verder gaat onder de naam EDIMOTION – Festival for the Art of Film Editing.

 

 

Zie ook www.tempo-filmeditors.com.

Foto’s op deze pagina: © Juliane Guder en © Fabienne Kylla

 

Michiel Boesveldt, NCE schreef over zijn aanwezigheid op Filmplus 2019 het onderstaande artikel.

 

============

 

Filmplus-festival 2019 en de oprichting van filmeditorsfederatie TEMPO

 

Het is zeven jaar geleden dat ik voor het laatst in Keulen was voor het Filmplus-festival. Destijds met enkele andere NCE-collega’s en studenten. Dit jaar sprong ik opnieuw in de ICE-trein naar Keulen om samen met Job ter Burg Nederland te vertegenwoordigen.

 

Het Filmplus-festival is een jaarlijks filmfestival voor – zoals de Duiters dat zo mooi noemen – Filmschnitt und Montagekunst. Het festival bestaat al bijna 20 jaar. Het hoofdprogramma bestaat vooral uit workshops, er zijn vertoningen, ze delen montageprijzen uit aan Duitse, Oostenrijkse en Zwitserse documentaires en fictiefilms en ze hebben een aanmoedigingsprijs voor jong talent. Zo probeert het festival (dat ook toegankelijk is voor mensen buiten de filmwereld) meer zichtbaarheid te genereren voor het werk van een editor.

 

Sinds 2012 is het festival ook begonnen om andere landen uit te nodigen, om een internationale editor te laten vertellen over een specifieke film (met voorafgaand een screening). Nederland mocht destijds toen de spits afbijten met Sander Vos, NCE, die sprak over de film R U There. Andere gastlanden afgelopen jaren waren België, Denemarken, Polen, Frankrijk, Zweden en Italië.

 

Als toevoeging op die internationale avonden introduceerde het festival in 2018 het Internationale Film Editors Forum (IFEF). Het IFEF is een netwerkdag voor editors uit de hele wereld (waarvan de meesten ook zijn aangesloten bij een editorsvereniging) en is bedoeld om met elkaar in gesprek te gaan om onderling ideeën en informatie uit te wisselen. Aan het hoofd van de organisatie van dit internationale event staat Dietmar Kraus (zelf ook editor) die het ook dit jaar bijzonder goed heeft georganiseerd.

 

Zaken die tijdens de tweede editie van het IFEF aan bod kwamen waren bijvoorbeeld: hoe kunnen verenigingen helpen zodat er een minimumtarief bestaat voor (assistent-) editors, hoeveel tijd krijgt men gemiddeld voor een speelfilm of een lange documentaire, hoe helpen verenigingen bij het opstellen van standaardcontracten en hoe vaak/waar ontmoeten leden elkaar. Maar ook mooie succesverhalen van verenigingen kwamen aan bod, zoals een Whitepaper over het ideale postproductieproces van de Franse LMA en een editorspodcast van de Canadese CCE. Er werd gesproken over de ideale volgende stappen, zoals internationale enquêtes naar editors, een internationale editors-award, en de wil om informatie en inspanning van verenigingen te kunnen delen. Er was veel behoefte aan onderling contact, omdat het werk zo individueel kan zijn. Kortom, een zeer inspirerende middag brainstormen met internationale collega’s die vaak met dezelfde dingen dealen als wij in Nederland.

 

.    

 

Eén van die zaken die vorig jaar uit zo’n brainstorm sessie kwam is dat er behoefte was aan een internationale overkoepelende organisatie waar editorsverenigingen onder vallen om op die manier ook buiten het festival contact met elkaar te kunnen houden (naar voorbeeld van de Cinematographers-club IMAGO). Een aantal van de deelnemers aan het IFEF in 2018 heeft dit jaar het idee van die overkoepelende organisatie uitgewerkt tot de Federatie van Editors-organisaties TEMPO, waar de NCE nu lid van is. In totaal zijn daar nu 12 landen aangesloten en de bedoeling is dat daar in de toekomst nog meer landen bij komen, of dat landen worden aangespoord om een editorsvereniging op te richten waar die nog niet bestaan (Indonesië werd bijvoorbeeld tijdens de dag genoemd als voorbeeldland waar veel behoefte is aan een editorsvereniging). En afgelopen jaar richtten drie Finnen hun vereniging op naar directe aanleiding van hun ervaringen op het IFEF in 2018.

 

Alleen verenigingen kunnen lid worden, dus niet individuele editors zelf. TEMPO zal binnenkort een website krijgen met een forumgedeelte waar leden van de diverse editorsverenigingen digitaal verder kunnen praten over allerlei onderwerpen. Maar ook kunnen daar resultaten van enquêtes geplaatst worden die onder editors zijn gehouden. Zo ontstaat er een platform om met internationale collega’s contact te houden naast het jaarlijkse Filmplus-festival, dat overigens vanaf 2020 verder gaat onder de naam EDIMOTION – Festival for the Art of Film Editing.

 

 De dag sloot af met een vertoning van de film THE ICE STORM (Ang Lee, 1997) door gastland VS, met Tim Squyres, ACE, editor van bijna alle films van Ang Lee. Hij gaf in een stampvolle zaal een inspirerende Q&A over de montage hiervan. THE ICE STORM is een film waarin komedie en drama elkaar steeds afwisselen en hij sprak over de gevoelige scheidslijn die daar bij kwam kijken (testpubliek schaterde het soms uit bij scenes waar dat niet de bedoeling was, en hoe je daar dan uitkomt). Achteraf werd er uiteraard geborreld tot in de late uurtjes.

 

Dat er ook op internationaal niveau behoefte is aan contact tussen editors mag duidelijk zijn. Vorig jaar waren er 20 editors aanwezig op het IFEF, dit jaar was het aantal verdubbeld naar 40 (met overigens precies 20 mannen en 20 vrouwen). Landen als Canada, Australië, de VS en Argentinië waren ook aanwezig. Volgend jaar wordt het filmeditorsforum weer georganiseerd en het zou bijzonder leuk zijn als we met een iets grotere Nederlandse delegatie van de partij kunnen zijn, al is het omdat Keulen naast de deur ligt en ze er enorm fijne biertjes hebben. Save the date: het 3e International Film Editors Forum (IFEF) vindt plaats op 24 oktober 2020.

 

Michiel Boesveldt, NCE