NIEUWE LEDEN: NAJAAR 2023
Afgelopen maanden verwelkomde de NCE maar liefst vijf nieuwe leden. Maarten Ernest, NCE en Jef Hertoghs, NCE zijn toegetreden als actief lid, en Katja Jansen, Anneliek Noordermeer en Noa Zevenbergen zijn toegetreden als aangesloten lid. Daarnaast hebben Augustine Huijsser, NCE en Fatih Tura, NCE de overstap gemaakt van het aangesloten naar het actieve lidmaatschap.
We vragen nieuwe leden altijd om zichzelf even voor te stellen, en ook leden die van het aangesloten naar het actieve lidmaatschap overstappen kunnen zo de gelegenheid nemen om zichzelf nog eens onder de aandacht te brengen. Hieronder zijn de nieuwe bijdragen te lezen.
Hallo allemaal,
Mijn naam is Maarten Ernest. Ontzettend leuk om toe te treden tot de NCE!
Na mijn afstuderen aan de Filmacademie in 2016 ging ik als freelance editor aan de slag en heb ik ervaring opgedaan in korte films, One Night Stands, fictie- en documentaireseries, commercials, videoclips, en inmiddels ook een paar speelfilms.
Ik heb in de periode 2019 tot eind 2023 een studio gedeeld samen met oud-klasgenoot en collega-editor Fatih Tura, waarbij we o.a. samengewerkt hebben aan een aantal documentaire- en fictieseries. Vanaf januari 2024 ben ik werkzaam vanaf de Piet Heinkade in Amsterdam, en deel ik mijn studio naast Fatih met sound designer Regard Ibrahim en actief NCE-lid Yamal Stitou.
Enkele projecten waar ik de laatste jaren aan heb mogen werken zijn docuseries als Boef (2020), Badr (2019) en de lange documentaire What’s Left (2022), en fictieseries zoals Zina (2021), Joardy Season (2021) en Vakkenvullers (2018-2022). In 2022 monteerde ik mijn eerste speelfilm, Melk, die dit jaar in de bioscoop uitkomt. Daarnaast monteerde ik recentelijk de speelfilms Bed & Breakfast en Dit is Geen Kerstfilm, beide films komen later dit jaar uit.
De NCE lijkt me de ideale vereniging lijkt om kennis en ervaringen uit te wisselen. Ik denk dat de gehele sector er beter van wordt door nauwer met elkaar samen te werken. In het klein merk ik dit al op dagelijkse basis door samenwerkingen met collega-editors om mij heen en stagiairs die bij ons over de vloer komen. Graag zou ik me actief willen inzetten zodat dit proces ook op een grotere schaal plaatsvindt, met als doel dat de gehele filmtak daar beter van wordt.
Tot snel!
Ik ben Jef Hertoghs.
Ik ben al sinds de lichting 1993 van de filmacademie met veel plezier werkzaam als fictie-editor. Net na de filmacademie deed de digitale montage zijn intrede, maar ik werkte toen nog (met witte handschoentjes aan) achter een ‘Steenbeck’ (16 of 35 mm) montage-tafel. Ik liep stage bij Ot Louw en Hans Dunnewijk bij ‘Het Materiaal’ in Bussum, waar ik de kans kreeg mee te snijden aan ‘de Legende van de Bokkerijders’, een serie van Karst van der Meulen.
Waar tegenwoordig alles in een digitaal bakje zit, had ik toen de beschikking over een ruime kamer met een complete muur vol rekken waarin de scènes en takes zaten die ik nodig had voor de montage. Op elk rolletje had ik met wit potlood geschreven welke scène, slate en take het was. De administratie was essentieel, zo ben ik een keer tot diep in de nacht aan het zoeken geweest naar een restje van een close shot dat onder mijn kantoorstoel bleek te hangen en wat uiteindelijk toch niet in de serie is gekomen. Je kan je voorstellen dat je in die tijd heel veel geduld moest hebben. Er was ook veel meer tijd, er werd veel gekletst en het waren vaak lange dagen. Dat laatste is overigens nooit veranderd, maar dat terzijde.
Toen ik de kans kreeg mijn eerste grote serie ‘de 9 dagen van de gier’ te monteren moest ik wel op AVID gaan werken en heb ik het toenmalig NOB gebeld om te vragen of ik twee dagen les kon krijgen van een editor die al vertrouwd was met het digitale systeem. Dat was een verantwoorde investering want ik ben daarna volledig overgestapt op de digitale montage, net als veel van mijn collega’s toen. Dat digitale monteren was een verademing voor series waarin je veel moest improviseren en experimenteren, zoals we deden bij ‘Fort Alpha’, een populaire jeugdserie van toen. Muziek inladen was nog realtime, er kwam een (voorloper van de) DJ langs met een koffer vol CD’s en dan draaiden we een nummer af, terwijl we het in de AVID opnamen om het vervolgens te kunnen gebruiken onder een scène.
Via diverse bioscoopfilms en heel veel TV-series en films ben ik een beetje de comedy-hoek ingerold. Comedy is als muziek, het moet ritmisch zijn, dus vaak monteer ik dialoog-scènes de eerste ronde zonder beeld. Als het goed klinkt, en ik moet er om lachen, dan werkt het en volgt het beeld vanzelf. Ik heb niet zoveel met filmwetten en continuïteit. Het criterium is vooral of het werkt, of ik er in mee ga.
Met de serie ‘De Luizenmoeder’ had ik, denk ik, de juiste toon te pakken. Ik kreeg daar als editor enorm veel vrijheid om te doen wat ik dacht dat goed was. Die serie bleek een enorm succes. In het verlengde daarvan werk ik nu nog steeds erg graag aan producties waar een uitdaging in zit. Als iets niet goed werkt, als er al drie of meer versies overheen zijn gegaan waar iedereen iets over gezegd heeft, vraag ik weleens aan de omroep of producent of ik een ‘junkversie’ mag maken. Dat is een versie waarin ik alles eruit gooi wat me niet zint, en waarin ik op zoek ga naar nieuwe verbanden of een nieuwe stijl. Mijn enige voorwaarde is dan een paar dagen tijd en een volledige carte blanche. Ik sluit me dan alleen op in de set en ga in opperste concentratie volledig los op het materiaal.
Juist door te focussen op wat wel werkt in plaats van weg te blijven gooien wat niet werkt kom je vaak tot totaal nieuwe inzichten. Het zijn onder andere deze uitdagingen die dit werk zo fascinerend maken. Het is als scenario schrijven, maar dan aan het einde van het traject in plaats van aan het begin. Ik ben erg blij deel uit te kunnen maken van de vereniging en hoop jullie vaak te zien op de lezingen, seminars en editorsbijeenkomsten die de NCE organiseert.
Hallo allemaal,
Ik ben erg blij dat ik aangesloten lid mag worden van de NCE en ik stel me graag aan jullie voor. Mijn naam is Katja Jansen (26 jaar) en ik heb televisie-film gestudeerd aan LUCA School of Arts in België. Dit is een brede praktische en academische studie waarbinnen ik mezelf heb gespecialiseerd in editing en regie.
Het mooiste van montage vind ik dat je van losse shots een volwaardige film kunt maken. Dit proces voelt voor mij als het maken van een enorme puzzel met verschillende oplossingen. Ik geloof dat met oog voor detail, geduld en hard werken de beste oplossing gevonden kan worden.
Na mijn afstuderen ben ik aan de slag gegaan als assistent editor. Ik assisteer voornamelijk Patrick Schonewille. Wat ik leuk vind aan voormontage is dat je constant ‘aan het bouwen’ bent. Je ziet hierdoor telkens de magie van montage in werking. Ik hou ook enorm van aandacht geven aan sound effects en omgevingsgeluid, en geniet ervan als ik de juiste muziek onder het beeld kan plaatsen.
Ik heb als assistent editor gewerkt aan De Sterfshow (midlength film), Lois Lane (serie), Het Herriehofje (serie), Mocro Maffia (serie), Strijder (langspeelfilm), Hotel Sinestra (langspeelfilm), Happy Ending (langspeelfilm), Tatta (midlength film), Cryptoboy (langspeelfilm), The Dadchelor (langspeelfilm), Paria (langspeelfilm), Moeder Maffia (serie) en Niemand die het Ziet (documentaire serie).
Naast editing assistentie heb ik vorig jaar ook wat editing klussen kunnen doen. Ik geniet ervan om samen met een regisseur de best mogelijke versie van de film neer te zetten. Ik hoop komend jaar weer wat montagecredits op mijn naam te krijgen en me nog meer te ontwikkelen als editor.
Ik heb twee videoclips gemonteerd: Butterfly van Amazone en Sleep when I’m with you van The Indien. Daarnaast heb ik twee documentaires gemonteerd: Het leven is niet kort genoeg en Warffum Danst. Het leven is niet kort genoeg werd de Winnaar Filmprijs van de Stad Utrecht in de NFF Debuutcompetitie.
Naast monteren sta ik soms op set als regie assistent / script continuïteit. Als ik daarna ook nog de film of serie mag voormonteren ben ik helemaal blij. Ik vind het combineren van deze functies heel waardevol. Tijdens het draaien let ik namelijk erg op of we alles hebben voor de montage. Na het draaien kan ik snel en efficiënt aan de slag met het editen, omdat ik al het materiaal al heb gezien.
Ik kijk enorm uit naar komend jaar. Ik heb veel zin in de NCE evenementen en hoop veel van jullie te leren kennen tijdens de borrels.
Hi allen!
Mijn naam is Anneliek Noordermeer, ik ben 24 jaar oud en woonachtig in Amsterdam. Mijn fascinatie voor het vak montage begon tijdens de opleiding AV-specialist aan het Grafisch Lyceum Rotterdam.
Om mij hierin verder te ontwikkelen deed ik toelating aan de Nederlandse Filmacademie, waarna ik in 2019 werd toegelaten tot de vakrichting montage. Tijdens mijn studie werkte ik met veel passie aan verschillende projecten en liep ik in mijn derde studiejaar stage bij Bas Icke en Jasper Quispel.
Binnen het montage vak ligt mijn interesse bij zowel fictie als documentaire en in het bijzonder hybride vormen hiervan. Daarnaast ben ik tijdens het monteren van ‘Cinder’ ook erg gecharmeerd geraakt van het werken aan animatiefilms. Ik zie mijzelf als een betrokken editor, die gefascineerd is door het spelen met tijd, vorm en psyche. Sociaal en creatief zijn is voor mij de leidraad in mijn werk.
Ik studeerde in 2023 af aan de Nederlandse Filmacademie met de films ‘Cinder’, ‘Merhamet’ en ‘On the Edge of Life, I Saw a Film’ waarvoor ik op het Keep An Eye Filmacademie Festival 2023 de Filmmore Montageprijs in ontvangst heb mogen nemen.
Ik kijk er naar uit om iedereen te zien bij één van de NCE evenementen!
Mijn naam is Noa Zevenbergen.
Ik ben 25 jaar oud en wat ontzettend leuk om toe te mogen treden bij de NCE. In 2021 ben ik afgestuurd als editor en regisseur aan de HKU, met mijn korte dansdocumentaire ‘Bewogen’. Ik ben met veel plezier nu 2 jaar aan het werk in het editorsvak en voornamelijk in de documentaire hoek.
Ik werkte als assistent editor bij de documentaire ‘White balls on walls’ en ‘Mijn grote broer’. In 2023 heb ik ook mijn eerste twee documentaires gemonteerd ‘Mag ik je aanraken?’ Van Tamar van den Dop en ‘Boom des leugens’, een korte documentaire van Raluca Lupascu. Als laatste project heb ik geassisteerd bij de nieuwe speelfilm van Boudewijn Koole.
Ik kijk er naar uit jullie binnenkort te ontmoeten en verder kennis te maken en me verder te ontwikkelen als editor en filmmaker!
Dag collega’s,
Mijn naam is Augustine Huijsser, ik ben vereerd dat ik als actief lid onderdeel mag zijn van de NCE. In 2011 schreef ik in mijn toelatingsformulier voor de filmacademie: “Ik vergelijk monteren weleens met koken. Door losse ingrediënten te bewerken en combineren, creëer je een gerecht, een verhaal, een geheel dat in smaak en sensatie de individuele ingrediënten tot zijn recht laat komen en tegelijkertijd hun kracht versterkt.“
In de daaropvolgende twaalf jaar is mijn liefde voor monteren (en ook voor koken, maar dat terzijde) alleen maar toegenomen. Ik heb uiteenlopende mooie projecten mogen monteren zoals bijvoorbeeld Anne+, onder regie van Valerie Bisscheroux. Eerst de serie, daarna de speelfilm. En de documentaire ‘Mijn vader, Nour en Ik’, onder regie van Wiam Al Zabari.
Ik geniet van inspirerende samenwerkingen met regisseurs, maar ook van minstens zo inspirerende samenwerkingen met collega editors. Zo heb ik recent de serie ‘This is gonna be great’ samen met Joshua Menco gemonteerd en staat er een nieuw project samen met Michiel Reichwein op de planning voor dit jaar.
Ik hoop jullie in de toekomst allemaal te leren kennen. Zowel binnen als buiten de montagekamer!
Hallo allemaal,
Mijn naam is Fatih Tura (30) en ik ben erg blij met mijn actieve lidmaatschap van de NCE. In 2016 ben ik als editor afgestudeerd van de Nederlandse Filmacademie en daarna ben ik meteen als freelancer aan de slag gegaan.
In mijn eerste drie jaar heb ik vooral veel commercials, shorts, videoclips en assistentieklussen gedaan en daarna ben ik steeds meer gaan focussen op speelfilms, series, documentaires en commercials. Ik ben breed georiënteerd en heb veel verschillende soorten films en series gemaakt.
Van speelfilms als Kiddo, I don’t wanna dance, Cool Abdoul en Drijfzand tot aan series als Mocro Maffia, Sleepers & Dirty Lines tot aan documentaires als Yab Yum, Badr & Boef. De NCE is voor mij een belangrijke vereniging waar ik mijn collega’s uit het binnen en buitenland ontmoet, spreek, mee verbind en die mij kunnen inspireren.